Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2015

Το τίμημα.



                        Πού, στο καλό, πάμε και τί ψάχνουμε;
                        Φάρος πουθενά να μας δείξει το δρόμο.
                        Σημάδι κανένα, να μάθουμε αν τραβήξαμε σωστά.
                        Πού πάμε και τί θέλουμε;
                        Υφαίνουμε της ψυχής μας το δέρμα και το σκληραίνουμε, να μην πονά.
                        Σπάμε τις σιωπές μας με δάκρυα, να λυτρωθούν οι εσωτερικές κραυγές.
                        Αργοπεθαίνουμε στις γωνίες του μυαλού κι ανασταινόμαστε για να πεθάνουμε ξανά.
                        Δε χωράμε πια μέσα μας. Αφιλόξενο το σώμα.
                        Και το έξω έγινε πόνος και πληγή.
                        Κι όταν έρχεται η νύχτα, πλημμυρίζουμε αδιέξοδα.

                        Πού πάμε και τί ψάχνουμε;
                        Αξίζει τέτοιο τίμημα η ευαισθησία;

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...