Γιατί να μην στοχεύεις στην ευτυχία

Ευτυχία.

Αυτό που θέλουμε κι αυτό που ψάχνουμε στη ζωή μας. Ψάχνοντας την απόλυτη ευτυχία, καταλήγουμε να ψάχνουμε τα πράγματα που θα μας οδηγήσουν στην απόλυτη ευτυχία. Προσπαθούμε να γίνουμε ευτυχισμένοι μέσα από πράγματα ανθρώπους και εμπειρίες.

Φέρνουν όμως αυτά την ευτυχία;

Το θέμα είναι το εξής: Η ευτυχία δεν είναι προορισμός στον οποίο θα φτάσεις. Είναι μια διάσταση, μια συχνότητα στην οποία πρέπει να συντονιστείς.

Σκέψου το λιγάκι. Συνήθως σκεφτόμαστε τι θα μας έκανε χαρούμενους, τι θα θέλαμε παραπάνω. Εν τέλει, καταλήγουμε σε μια- δυο πτυχές της ζωής μας, στις οποίες συγκεντρωνόμαστε. Στην υγεία, στην οικογένεια, στην καριέρα κλπ.

Αλλά ακόμα κι αν πετύχουμε αυτά που νομίζαμε πως θα μας έκαναν ευτυχισμένους, δεν μένουμε εκεί. Συνήθως αυτό δεν αρκεί. Πάντα υπάρχει και κάτι παραπάνω που θα μας έκανε πιο χαρούμενους. Είτε αυτό μεταφράζεται ως αχαριστία, είτε απλώς ως εξέλιξη, δεν μπορούμε να εξοφλήσουμε την ευτυχία όλης της υπόλοιπης ζωής μας με μερικά συγκεκριμένα «πράγματα». Κι ας μη ξεχνάμε, επιπλέον, και την άλλη πλευρά. Υπάρχει, πάντα, και η περίπτωση να μην πετύχουμε αυτό που θέλαμε, πράγμα που σημαίνει απογοήτευση, χαμηλή αυτοπεποίθηση και έλλειψη της ευτυχίας έτσι όπως την είχαμε στο μυαλό μας.

Συγκεντρωνόμαστε σε «πράγματα» και εμμένουμε σε αυτά. Στοχεύουμε στην ευτυχία σαν να είναι κάτι χειροπιαστό, υπολογίσιμο, επίτευγμα. Σαν να είναι στόχος, τον οποίο άπαξ και πετύχουμε θα «μπούμε» σε μια κατάσταση ευφορίας που θα διαρκέσει για πάντα.

Η ευτυχία προφανώς και δεν μπορεί να μόνο στα υλικά πράγματα. Ακόμα, όμως, και τα μικρά καθημερινά πράγματα μπορεί να μην αρκούν.

Ξεχνάμε κάτι.

Η ευτυχία είναι εκεί. Πάντα.

Κάθε μέρα, κάθε ώρα η ευτυχία είναι εκεί. Μπορεί να μη είσαι ακριβώς στην κατάσταση που θα ήθελες να είσαι, όμως είσαι ενεργός. Προσπαθείς, πράττεις, μιλάς, σκέφτεσαι, βοηθάς, ακούς, βλέπεις, γελάς, κλαις, θυμάσαι, μαθαίνεις, γνωρίζεις… Και με τα καλά και με τα κακά που έχει η ζωή, είσαι ενεργός. Και πρέπει να είσαι χαρούμενος γι’ αυτό.

Είναι πολύ εύκολο να νιώσεις «πεσμένος», «ριγμένος», «άδειος». Αυτό, ωστόσο, σημαίνει πως συντονίστηκες στη λάθος συχνότητα περισσότερο απ’ όσο χρειαζόταν. Με ανάλογο τρόπο η ευτυχία είναι συχνότητα.

Δώσε αξία σε κάθε σου πράξη. Και πριν «χαλαστείς», σκέψου για 1 λεπτό εάν αξίζει τον κόπο. Συνήθως δεν αξίζει. Μείωσε τις υπερβολικές απαιτήσεις από τον εαυτό σου. Συνήθως αυτές είναι που μας βγάζουν από τη σωστή συχνότητα και μας γεμίζουν με άγχος. Δες τα πράγματα όπως πραγματικά είναι.

Η ευτυχία δεν είναι στόχος στον οποίο μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια κάποια βήματα. Η ευτυχία είναι συχνότητα, διάθεση. Ενυπάρχει σε κάθε στιγμή, μοιρασμένη σε δόσεις.

Είναι πάντα εδώ. Ψάξε και θα την βρεις!